Contourenvoorstel ontwikkeltafel jeugd (werkgroep begeleiding/behandeling)

Transcriptie

1 Contourenvoorstel ontwikkeltafel jeugd (werkgroep begeleiding/behandeling) Inleiding De werkgroep begeleiding/behandeling buigt zich over een nadere verduidelijking en aanscherping van de perceelbeschrijving behandeling en zal daarbij de koppeling maken met de uitkomsten van (o.a.) de werkgroep DBC s. Analyse huidige situatie / op te lossen probleem Vanaf 2017 is de inkoop van behandeling ingedeeld in drie categorieën: licht, midden en zwaar. Aan deze categorieën zijn kwaliteitseisen gesteld, onder andere door hier opleidingseisen aan te verbinden. Op dit moment leven er vragen over vrij toegankelijke voorzieningen vs maatwerkvoorzieningen, begeleiding vs behandeling, complementaire zorg en de rol van de regiebehandelaar. Verkenning oplossingsrichtingen / gemaakte afwegingen / voorstellen / vragen Trainingen: Vrij toegankelijke vs maatwerkvoorzieningen Voor 2017 hadden we een perceel overig, waar ook verschillende trainingen onder werden aangeboden. Over een aantal trainingen bestonden ernstige twijfels of het een maatwerkvoorziening betrof. Daarom hebben we vanaf 2017 aangegeven geen trainingen meer in te willen kopen. We merken nu dat het onderscheid tussen een vrij toegankelijke training en bijv. behandeling groep klein is. Hier willen we graag criteria aan koppelen. Criteria vrij toegankelijke training: toegankelijk voor alle jeugdigen/ouders die hier gebruik van willen maken, het betreft een standaardprogramma, er wordt veel herhaald, kan gericht zijn op grote groepen (bijvoorbeeld klassen), het accent ligt op het aanleren van vaardigheden in combinatie met voorlichting. Criteria voor een maatwerkvoorziening behandeling groep: alleen toegankelijk na een beschikking, maatwerk: op de persoon afgestemd, ouders spelen een rol in training voor de jeugdige, er wordt veel ingespeeld op de groepsdynamica, er zitten individuele componenten in, het gaat om kleine groepen (max. 6 tot 8 personen), het accent ligt op inzicht en reflectie. NB: Weerbaarheidstrainingen, sociale vaardigheidstrainingen of soortgelijk zijn per definitie geen maatwerk, tenzij onderdeel van een integrale aanpak. Kunnen jullie je hier in vinden? Hebben jullie nog aanvullingen? Kunnen jullie voorbeelden benoemen van trainingen die per definitie onder vrij toegankelijke trainingen horen en welke onder maatwerk horen? Complementaire zorg De Jeugdwet geeft aan dat we als gemeenten niet verplicht zijn om alternatieve of complementaire zorg in te kopen als jeugdhulp. Er zijn producten die ook onder de aanvullende zorgverzekering vallen, waarbij dit dus voorliggend is op Jeugdhulp. We willen als regio bepaalde vormen van deze hulp wel als maatwerkvoorziening jeugd beschikbaar blijven stellen in Noord-Limburg. Maar welke vormen laten we dan toe? En welke niet? En welke eisen stellen we hier dan aan?

2 We hebben dit nog niet heel duidelijk uitgedacht, maar dit zijn alvast een paar punten: In Noord-Limburg kopen we complementaire zorg niet meer in als maatwerkvoorziening jeugd, behalve de volgende vormen van vaktherapie: o Speltherapie o Creatieve therapie (beeldend, dans, drama of muziek) o Psychomotorische (kinder)therapie Bovenstaande vormen vallen, zoals ook in 2017, onder behandeling licht. Daarvoor gelden alle voorwaarden die zijn opgesteld voor behandeling licht. Wat voor eisen willen we aan vaktherapeuten stellen: Een vaktherapeut kan niet SKJ- of BIG-geregistreerd zijn. Daarom moet een beroepsbeoefenaar aangesloten zijn bij de Federatie Vaktherapeutische Beroepen en/of Register Beroepsbeoefenaren Complementaire Zorg (deze is inclusief tuchtrecht). De aanvullende ziektekostenverzekering is altijd voorliggend, zorg wordt alleen vergoed wanneer er aantoonbaar geen vergoeding vanuit de zorgverzekering mogelijk is. Aanbieders dienen altijd eerst naar de mogelijkheid voor het inzetten van vaktherapie als voorliggende voorziening (dus uit de aanvullende ziektekostenverzekering) te vragen. De volgende vormen van hulp worden niet ingekocht als maatwerkvoorziening jeugd: o Complementaire zorg/alternatieve geneeswijzen (met uitzondering van vaktherapeuten), zoals: Oosterse geneeswijzen Natuurgeneeskunde Emotioneel en fysiek lichaamswerk Hypnotherapie o Mindfullness, kinderyoga o NLP NB: dit is geen limitatieve opsomming! Kunnen jullie je hier in vinden? Hebben jullie nog aanvullingen? Waar moeten we in ieder geval aan denken? Zijn er nog andere vak- of beroepsverenigingen die we over het hoofd zien? Begeleiding vs behandeling Vanaf 2017 is de inkoop van begeleiding en behandeling ingedeeld in drie categorieën: licht, midden en zwaar. Aan deze categorieën zijn kwaliteitseisen gesteld, onder andere door hier opleidingseisen aan te verbinden. We hebben dit met elkaar ontwikkeld, maar werkt het ook in de praktijk? Daar hebben we onszelf een aantal vragen over gesteld: Kloppen de cliëntprofielen zoals deze zijn opgesteld? Antwoord tot nu toe: JA. Is de het verschil in definitie tussen begeleiding en behandeling duidelijk genoeg? o Begeleiding: Het bieden van ondersteuning of begeleiding aan de jeugdige, ouders en/of hun omgeving, gericht op het verbeteren, ontwikkelen, stabiliseren en/of compenseren van de

3 o zelfredzaamheid, het welbevinden en/of de kwaliteit van leven. Het kan kort of lang duren en kan wisselen in intensiteit. Er is geen diagnose vereist. Behandeling: Behandeling is gericht op het herstel, genezing, ontwikkeling, stabiliseren en/of hanteerbaar maken van het probleem of de aandoening. De behandeling duurt een afgebakende periode, met een start en eindpunt. (Handelingsgericht) diagnostisch onderzoek of observatieonderzoek is onderdeel van de behandeling. Is het verschil in definitie tussen jeugdhulp met GGZ en jeugdhulp zonder GGZ duidelijk genoeg? Nee, dit moeten we beter beschrijven. Dit moet nog uitgewerkt worden. Op dit moment is behandeling opgedeeld in de categorieën licht, midden en zwaar. Aan deze categorieën zijn kwaliteitseisen en een minimaal opleidingsniveau verbonden. Op basis daarvan is ook het tarief bepaald. Deze categorieën (en daaraan gekoppelde productcodes) gelden grotendeels voor jeugdhulp zonder GGZ, omdat jeugdhulp met GGZ nu nog onder de DBC s valt. Bij DBC s onderzoeken ze de mogelijkheid om een all-in-tarief te pakken voor de categorieën licht, midden en zwaar, waarin professionals met verschillende opleidingsniveaus in een bepaald percentage verdisconteerd in de prijs zitten. Blijft behandeling voor jeugdhulp zonder GGZ met de systematiek werken waar we nu mee werken, of willen we naar eenzelfde systematiek als bij de DBC s? (En daarbij de vraag: is dit ook hoe we bij DBC s willen werken, maar die vraag zal bij de werkgroep DBC s beantwoord worden) Kloppen de tarieven? Hier zijn we nog niet aan toe gekomen. Dat is mede afhankelijk van de keuze bij het vorige punt. 1. We hebben een paar aanvullingen voor de beschrijving van begeleiding en behandeling: Begeleiding: Het gaat vaak om chronische problematiek. Behandeling is afgerond en jeugdige en/of gezin moet nog begeleid worden. Bij opvoedingsondersteuning gaat het vaak om ouders die onvoldoende leervermogen hebben. De ouders moeten begeleiding blijven ontvangen bij de opvoeding. Behandeling: Met betrekking tot de afgebakende periode met start- en eindpunt: van tevoren worden behandeldoelen opgesteld, met daaraan gekoppelde behandeltermijn. Deze behandeltermijn wordt dus vooraf bepaald (na eventuele periode van diagnose). 2. We hebben een aanvulling voor behandeling door paramedici: In 2017 staat hulp door paramedici ook onder behandeling. Dit kan alleen ingezet worden als dit onderdeel is van een totaal behandelpakket en dus valt onder de jeugdwet/jeugdhulp. Paramedici worden niet los als zijnde maatwerkvoorziening jeugd ingekocht. 3. Er zijn twee scenario s om de tarieven van de categorieën licht midden zwaar binnen behandeling vorm te geven. We blijven bij de p x q-financiering, maar hoe bouwen we een uurtarief op? Scenario 1: Binnen één productcode (uurtarief) één niveau van medewerkers inzetten. Dit is de huidige systematiek, waar een opleidingsniveau per categorie licht, midden en zwaar is vereist. Uitgangspunt van het huidige ontwikkeltafeltraject is pas op de plaats en zo min mogelijk veranderen (vooral vanuit de backoffice en de toegang). Scenario 1 blijft bij de huidige werkwijze, dus dit past binnen het regionale uitgangspunt. Bij dit scenario krijg je stapeling van verschillende producten bij één cliënt, om op die manier maatwerk te bieden.

4 Aanbieder neemt bij veranderingen contact op met gemeenten, waardoor zij op de hoogte zijn van wijzigingen. Dit geeft gemeenten meer mogelijkheden om zijn regiefunctie uit te voeren. Kwaliteit van en eisen aan aanbieders zijn gemakkelijk te controleren. In 2017 maken we een hele slag op het controleren van aanbieders die een bepaald niveau van behandeling bieden, met daarbij de vraag of ze dit ook mogen bieden. Een tarief per functieniveau volgt het principe betalen voor exact geleverde aantal uur aansluitend bij het niveau van de zorgprofessional. Hiermee betaalt de gemeente voor de exacte tijd van iedere professional (Bron: Bekostiging Jeugd-GGZ, inspanningsgericht). Met een tarief per functieniveau ontvangt de gemeente gedetailleerde informatie over de ingezette mix van professionals. De gemeenten moeten nog beoordelen of zij deze informatie nodig hebben. (Bron: Bekostiging Jeugd-GGZ, inspanningsgericht). Scenario 2: Binnen één productcode (uurtarief) een flexibele inzet (mix) van medewerkers van verschillend niveau kunnen inzetten. Dit is een nieuwe systematiek die de VNG adviseert voor jeugdhulp met GGZ (dus als vervanging van de DBC s). Één productcode per cliënt, waar alles onder valt. Past binnen de huidige opzet van DBC s, waarin aanbieders maximale vrijheid hebben om in te zetten wat nodig is voor de cliënt, zonder dit telkens terug te koppelen naar de gemeenten. Per productcode (licht, midden, zwaar) moet in de inkoopdocumenten al aangegeven worden welk percentage inzet MBO, HBO, WO of WO+ is, per productcategorie (licht, midden, zwaar). Bij deze werkwijze bestaat het risico dat er discussie ontstaat over de vraag of een zwaardere productcategorie ingezet kan worden, als in de praktijk blijkt dat percentage hoger opgeleiden binnen de behandeling hoger is. Kwaliteit van en eisen aan aanbieders zijn minder gemakkelijk te controleren, omdat verschillende niveaus van medewerkers binnen één product actief zijn. Een mix-tarief bevat een prikkel voor de aanbieder om bedrijfseconomisch de inzet te optimaliseren; een tarief per functie bevat geen prikkel om bedrijfseconomisch te optimaliseren in de inzet van professionals. Omgekeerd kan deze prikkel bij een mixtarief mogelijk ook leiden tot een te grote druk op bedrijfseconomische optimalisatie met als gevolg een te minimaal opgeleide mix. (Bron: Bekostiging Jeugd-GGZ, inspanningsgericht). Kunnen jullie je vinden in bovenstaande aanvullingen over de beschrijving van behandeling en begeleiding? Zijn hierop nog aanvullingen? Grote aanbieders in de werkgroep geven aan vooral behandeling te bieden. Klopt ons beeld dat er weinig aanbod van begeleiding is? En in hoeverre is hier (meer) behoefte aan? Begeleiding individueel licht mag geboden worden door een MBO er, waarbij achtervang niet verplicht is. Komt dit wel eens voor? Is dit wenselijk? Zijn er op- of aanmerkingen met betrekking tot de behandeling door paramedici? Voor welk scenario voor de bekostiging van behandeling zou je kiezen? Heb je nog aanvullingen op voor- en nadelen per scenario? Zijn er verder nog aandachtspunten / opmerkingen over begeleiding of behandeling? Regiebehandelaar Bij de inkoop van 2017 hebben we als eis aan behandeling gesteld dat er een regiebehandelaar betrokken moet zijn (met uitzondering van zelfstandig functionerende vaktherapeuten). De term regiebehandelaar komt uit de

5 GGZ en we hadden nog niet voldoende uitgewerkt wat dit betekent voor jeugdhulp zonder GGZ. We hebben hier een factsheet voor opgesteld en voor 2017 is deze informatie met aanbieders gedeeld. Voor 2018 kijken we of dit voldoende is uitgewerkt. Zie factsheet regiebehandelaar. Kunnen jullie je hier in vinden? Hebben jullie nog aanvullingen?