Algemene informatie Wmo

Transcriptie

1 Algemene informatie Wmo Informatie over de Wmo Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de Wmo. Wmo betekent Wet maatschappelijke ondersteuning. Veel mensen met een beperking krijgen daar mee te maken. Het doel van de Wmo is dat je zo lang mogelijk zelfstandig kunt blijven wonen. Dat je zo veel mogelijk kunt deelnemen aan de maatschappij. De gemeente voert de Wmo uit. De gemeente helpt je als je voelt dat je niet mee kan doen in de maatschappij. De gemeente kijkt samen met jou naar wat je nodig hebt om mee te kunnen doen. De gemeente zorgt dat er een goede oplossing komt voor jouw vraag of probleem. Door een goede oplossing hoeven er geen belemmeringen meer te zijn. 3

2 Wat vraag je aan bij de Wmo? Huishoudelijke hulp Als je huishoudelijke hulp nodig hebt, kan je dit bij de gemeente aanvragen. Vindt de gemeente ook dat je huishoudelijke hulp nodig hebt? Dan krijg je het. Je moet er wel iets voor betalen. Dat noem je een eigen bijdrage. Wel zal er eerst gekeken worden of mensen uit jouw omgeving je kunnen helpen met het huishouden. Dagbesteding Als je dagbesteding nodig hebt, vraag je dat bij de gemeente aan. Ook het vervoer naar de dagbesteding toe hoort daar bij. Vervoer Mensen die niet zelfstandig kunnen reizen, kunnen een pas voor de Regiotaxi aanvragen bij de gemeente. Sommige mensen hebben begeleiding nodig om te kunnen reizen. Je kunt dan een begeleiderspas aanvragen. De begeleiderspas is alleen voor het openbaar vervoer. De gemeente kijkt of je een kaart voor een Regiotaxi of een begeleiderspas echt nodig hebt. Contacten in de wijk De Wmo zorgt er voor dat mensen in de wijk meer met elkaar in contact komen. De gemeente organiseert activiteiten in de wijk. In buurthuizen bijvoorbeeld. Je kunt daar vrijwilligerswerk doen of je kunt meedoen aan een activiteit. Wil je zelf iets organiseren? Vraag dan aan de mensen van het Wmoloket of zij willen meedenken en meehelpen. 4

3 Wat doet de gemeente met de Wmo? De gemeente zorgt er voor dat je de ondersteuning krijgt die je nodig hebt om mee te kunnen doen. Dat kan een voorziening zijn zoals een rolstoel. Dat kan hulp zijn, bijvoorbeeld bij het doen van het huishouden. Of begeleiding, bijvoorbeeld om ergens naar toe te gaan. De gemeente mag zelf weten welke ondersteuning zij je geeft. Maar de gemeente kijkt altijd samen met jou en de mensen om je heen naar wat je nodig hebt. Samen kan je dan tot de beste oplossing komen. De gemeente beslist als laatste wat er gebeurt. Voorbeeld: De Wmo-consulent vraagt aan Peter: Kunt u uzelf goed bezig houden of verveelt u zich soms? Peter vertelt: Ik vind het leuk om af en toe televisie te kijken, lekker op de bank een filmpje te kijken. Maar dat zou ik niet de hele dag willen doen. Ik wil graag mensen ontmoeten. Ik wil graag meedoen in de maatschappij. Maar dan moet het wel in een rustige omgeving zijn. Ik kan namelijk niet goed tegen drukte. Ik bezoek nu drie dagen in de week een activiteitencentrum en dat vind ik erg fijn. 5

4 Het Wmo-loket Iedere gemeente heeft een loket waar je terecht kunt met vragen over voorzieningen, hulp, ondersteuning en begeleiding. Het Wmo-loket. Soms is dat Wmo-loket in het gemeentehuis. Soms is het in de buurt. Als je niet weet waar het Wmo-loket is, dan kun je dat vragen bij het gemeentehuis. Binnen de Wmo zijn er drie soorten voorzieningen: Algemene, persoonlijke en gemeentelijke voorzieningen. Algemene voorzieningen Algemene voorzieningen zijn voorzieningen waar iedereen gebruik van kan maken, niet alleen mensen met een beperking. Bijvoorbeeld een buurthuis, het openbaar vervoer of een cursus in de buurt. Persoonlijke voorzieningen Persoonlijke voorzieningen of maatwerkvoorzieningen zijn voorzieningen alleen voor jou. Bijvoorbeeld een rolstoel of een traplift. Gemeentelijke voorzieningen Een gemeentelijke voorziening is een persoonlijke voorziening waar meer mensen met een beperking gebruik van kunnen maken. Een voorbeeld is de Regiotaxi. Om goede zorg en ondersteuning te kunnen kiezen heb je informatie nodig. De gemeente zorgt voor eenvoudige en begrijpelijke informatie. Over voorzieningen, hulp en begeleiding. Maar ook over wat je met de gemeente kunt bespreken. Of waar je moet zijn als je met een vraag niet bij de gemeente terecht kunt. 6

5 Wat betekent dat voor jou? De komende jaren verandert er veel in de zorg en ondersteuning van mensen met een beperking. Eerst kon je aanspraak maken op de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Sinds 1 januari 2015 ga je naar de gemeente voor zorg en begeleiding. De gemeente regelt ondersteuning bij activiteiten en werk, het kortdurend verblijf en een deel van de persoonlijke verzorging. Deze zorg valt onder de Wmo. Om in aanmerking te komen voor die zorg en ondersteuning, moet je je melden bij de gemeente. Iemand die bij de gemeente werkt (de Wmo-consulent of iemand van het sociale wijkteam) voert een keukentafelgesprek met je. De overheid wil minder geld uitgeven aan zorg. Mensen die veel zorg nodig hebben, krijgen die zorg. Voor andere mensen is er veel veranderd. Bijvoorbeeld voor mensen die nu een activiteitencentrum bezoeken of begeleid wonen of werken. De gemeente betaalt vanaf 2015 een groot deel van hun zorg. Ondersteuning van mensen met een beperking moet gedaan worden door familie, kennissen of vrijwilligers. Als dat niet mogelijk of voldoende is, dan mag de Gemiva-SVG Groep pas zorg verlenen. Vrijwilligers, stagiaires en mensen met een arbeidshandicap krijgen daarbij een grote rol. De gemeente helpt veel groepen mensen. Dat zijn niet alleen mensen met een beperking. Het zijn bijvoorbeeld ook ouderen of mensen met psychische problemen. Tussen die groepen maakt de gemeente geen verschil. Daarom gaat de gemeente ook op zoek naar oplossingen voor meer er groepen tegelijk. Mensen uit verschillende groepen gaan samenwerken en deelnemen aan activiteiten. Er zullen minder of geen activiteiten zijn die alleen bedoeld zijn voor mensen met een beperking. 7

6 Mensen helpen elkaar als dat kan. Gemeenten willen dat mensen die van hen hulp krijgen, ook iets voor anderen doen. Bijvoorbeeld andere mensen helpen of iets doen voor de wijk en de maatschappij. Daardoor veranderen ook de activiteiten. Bijvoorbeeld: boodschappen doen voor mensen die slecht ter been zijn, gemeentepost bezorgen, helpen bij de groenvoorziening, glas of plastic ophalen, strijkservice voor wijkbewoners of folders rondbrengen. Wie dat kan, zal vaker iets doen voor andere mensen die ondersteuning krijgen. Dat gebeurt misschien vanuit andere gebouwen en met andere mensen. Er is minder geld voor de zorg. Je moet meer zelf gaan doen en als je dat niet kan, nemen andere mensen een deel van de zorg over. Bijvoorbeeld familie, buren of vrijwilligers. Een begeleider biedt minder vaak zelf de zorg. Vooral bij mensen die zelfstandig wonen en begeleid werk doen. Een begeleider wordt steeds meer een regelaar: iemand die zorgt dat anderen helpen. Voorbeeld. De Wmo-consulent wil van Ada weten of zij zelf haar administratie verzorgt. Ada geeft aan: Dat kan ik wel. Ik kan zelf brieven en rekeningen lezen, maar voor het betalen van de rekeningen heb ik hulp nodig. Ik doe dat altijd samen met mijn ambulante begeleider. Hij komt 1 keer per week en dan nemen we samen de post door. Hij helpt me ook met het schrijven van brieven naar instanties enzo. 8