Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te 's-gravenhage heeft de navolgende beslissing gegeven inzake de klacht van:

Transcriptie

1 Datum uitspraak: 21 april 2009 Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te 's-gravenhage heeft de navolgende beslissing gegeven inzake de klacht van: A, wonende te B, klager, tegen: C, chirurg, wonende te D, de persoon over wie wordt geklaagd, hierna te noemen de arts. 1. Het verloop van het geding Het klaagschrift (met bijlagen) is ontvangen in maart Namens de arts is een verweerschrift ingediend door mr. E.P. Haverkate, werkzaam bij Stichting Rechtsbijstand Gezondheidszorg te Utrecht. Vervolgens is gerepliceerd en gedupliceerd. Partijen hebben geen gebruik gemaakt van de gelegenheid om in het vooronderzoek mondeling te worden gehoord. De mondelinge behandeling door het College heeft plaatsgevonden ter openbare zitting van 24 februari Partijen zijn verschenen, de arts bijgestaan door mr Haverkate voornoemd. Ter zitting zijn de digitale röntgenfoto s bekeken. Partijen hebbben hun standpunten mondeling toegelicht. Mr. Haverkate heeft namens de arts het woord gevoerd. 2. De feiten 2.1 Klager, geboren op 24 mei 1943, is op 3 juli 2005 bij een fietsmarathon in Italië gevallen. In verband met toenemende klachten is hij door de huisarts verwezen naar het ziekenhuis van de arts, waar een op 6 juli 2005 gemaakte röntgenfoto uitwijst dat er sprake is van een mediale collumfractuur (heupkopfractuur) rechts. Door de toen behandelend arts E.

2 wordt besloten tot een conservatief beleid. Nadere röntgenfoto s zijn gemaakt op onder meer 11 juli 2005 (radioloog:ongewijzigd beeld), 18 juli 2005 (radioloog: nauwelijks verschil in vergelijking met vorig onderzoek;behoudens licht geïnclaveerde fractuur is er voor het overige een redelijk goede stand), 25 juli 2005 (radioloog: ongewijzigd), 15 augustus 2005 (radioloog: vrijwel ongewijzigde stand, mogelijk enige beginnende botopbouw), 5 september 2005 (radioloog: ongewijzigde stad, geen dislocatie, er lijkt enige callusvorming zichtbaar), 26 september 2005 (radioloog: ongewijzigde stand, geen consolidatie). 2.2 Op 11 en 18 juli 2007 en 5 september 2007 is klager op controle geweest bij de arts, waarbij de arts de foto s heeft beoordeeld en het conservatieve beleid (vanaf 5 september 2007 volledig belasten op geleide van de pijn) heeft voortgezet. Klager krijgt toenemende pijnklachten. 2.3 Op 26 september 2005 wijst een foto uit dat er van consolidatie geen sprake is. Een andere behandelaar, chirurg F, besluit tot operatie. Deze wordt door de arts na overleg met chirurg F op 29 september 2005 uitgevoerd (secundaire schroeffixatie). Deze operatie heeft geen resultaat gehad. Kort hierna braken de schroeven uit, zoals de arts op 13 oktober 2005 tijdens een consult met klager heeft besproken. De arts heeft vervolgens per mail contact gezocht met de afdeling orthopedie van het G met de bedoeling aldaar op korte termijn een totale heupprothese uit te doen voeren. Dit is niet (tijdig) gelukt en klager heeft zich uiteindelijk elders laten opereren. 3. De klacht 3.1 Klager verwijt de arts, kort gezegd, het klakkeloos overnemen van de behandeling zonder eigen onderzoek, een onjuiste en onvakkundige operatieve ingreep, onvoldoende pijnstilling, onvoldoende aandacht voor neurologische klachten, ontoereikende informatie en ondeugdelijke overdracht aan het G. 4. Het standpunt van de arts 4.1 De arts voert aan dat de röntgenfoto s een onveranderd beeld aangaven, zodat hij op goede gronden de ingezette behandeling heeft voortgezet. Hij heeft klager wel degelijk over de mogelijkheden en risico s geïnformeerd, terwijl de operatie van 29 september 2005 goed is uitgevoerd en als inzet had het komen tot consolidatie. De opgetreden complicatie - 2 -

3 van het uitbreken van de schroeven kan hem niet worden tegengeworpen, terwijl hij bovendien vervolgens zijn best heeft gedaan zo spoedig mogelijk een operatie in het G te regelen. Wegens moeilijke bereikbaarheid van de beoogd orthopeed aldaar is dit niet onmiddellijk gelukt. Dit kan de arts niet worden tegengeworpen. Er is voor pijnbestrijding gezorgd, terwijl klager halverwege de maand augustus 2005 minder pijn aangaf. 5. De beoordeling 5.1 Partijen verschillen van mening over de informatieverstrekking door de arts. Blijkens de repliek heeft de arts naar klagers zeggen wel het een en ander met klager besproken, terwijl de arts zelf op 11 juli 2005 in het medisch dossier heeft aangetekend dat er uitgebreid met patiënt was gesproken. Onder deze omstandigheden is niet vast te stellen dat de arts tekort is geschoten in zijn informatieverplichting. Voor zover er klachten zijn over de informatieverstrekking op 26 september 2005 kan dit de arts niet worden tegengeworpen, nu het betreffende consult door een collega van de arts werd verricht. Wél is gebleken dat er gedurende het hele traject vele behandelaars zijn geweest, hetgeen mogelijk niet bevorderlijk is geweest voor de continuïteit en volledigheid van de informatieverstrekking. Dit dient, zeker gelet op de opgetreden complicaties, bij opvolgend behandelaars een aandachtspunt te zijn. Verder is ter zitting gebleken dat klager indertijd niet volledig heeft begrepen wat er aan de hand was. Niet kan echter worden vastgesteld dat de arts hiervan een tuchtrechtelijk verwijt valt te maken. Dit klachtonderdeel faalt. 5.2 Het college heeft wel bedenkingen over (a) het voortzetten van de conservatieve behandeling, ook ná 18 juli 2005, en (b) de (aard van de) operatie op 29 september Ad a) Zoals de arts overigens terecht toegeeft heeft hij een eigen verantwoordelijkheid voor de behandeling, zodra hij daarbij betrokken werd. Hoewel een conservatieve behandeling, gelet op de gevorderde leeftijd van klager (toen 62 jaar), risico s in zich bergt, was deze verdedigbaar. De aanvankelijke voortzetting daarvan (op 11 juli 2007) ontmoet dan ook geen bedenkingen. Wél mag onder deze omstandigheden gevergd worden dat de arts de patiënt nauwlettend in het oog houdt. Dit nu heeft de arts onvoldoende kritisch - 3 -

4 gedaan. Het College heeft de röntgenfoto s ter zitting bestudeerd en besproken. Uit deze foto s blijkt duidelijk een afwijkende stand op 18 juli 2005, waarbij sprake is van dislocatie. Dit had de arts moeten opmerken, gezien het verschil met de foto van 11 juli De omstandigheid dat de radioloog spreekt van een redelijk goede stand en nauwelijks verschil met vorig onderzoek maakt dit niet anders, nu de arts een eigen verantwoordelijkheid heeft. Gelet op deze secundaire dislocatie was voortzetting van het conservatieve beleid, zoals de arts heeft gedaan, toen niet meer verdedigbaar. Dit valt de arts te verwijten. 5.4 Ad b) De keuze voor een operatie op 29 september 2005 door middel van schroeffixatie is evenmin juist geweest. Op dat moment waren bijna drie maanden sinds de val verstreken, zodat de kans op aangroei alsnog, zeker gelet op de leeftijd van klager en de tekenen van resorptie van de kop op de foto, vrijwel te verwaarlozen was. Onder deze omstandigheden was een heupkopprothese een aanzienlijk beter alternatief geweest. Nu de arts in overleg met zijn collega, die de indicatie voor deze operatie heeft gesteld, heeft ingestemd met deze operatie en uitgevoerd, valt hem deze onjuiste keuze aan te rekenen. Zoals verder ter zitting besproken heeft de arts bij deze operatie geen poging gedaan de heupkop in een beter belastbare stand te zetten en te fixeren, hetgeen eveneens als ongewenst wordt beoordeeld. 5.5 De klacht over het medicatiebeleid wordt verworpen. Niet is komen vast te staan dat de arts daarin gedurende zijn behandelperiode is tekort geschoten. Dit geldt ook voor de neurologische klachten van klager. 5.6 Ten aanzien van de verwijzing van klager naar het G heeft de arts naar zijn zeggen de informele weg (via s naar collega s) bewandeld, juist om klager te helpen. Het College neemt aan dat de arts dit met de beste intenties heeft gedaan, maar het resultaat is ontoereikend geweest. Dit laatste kan de arts weliswaar niet worden tegengeworpen, maar wel was het beter geweest indien hij klager hierover duidelijker had geïnformeerd en hij met klager concreet had besproken welke stappen ondernomen moesten worden om tot een nadere operatie binnen redelijke termijn te komen. Dit alléén wordt evenwel niet tuchtrechtelijk verwijtbaar beoordeeld

5 5.6 Zoals uit het voorgaande volgt heeft de arts op de punten 5.2.a en 5.2.b tuchtrechtelijk verwijtbaar gehandeld en wel in die mate dat de maatregel van een berisping aangewezen wordt geacht. De beslissing Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te s-gravenhage: Legt op de maatregel van berisping. Deze beslissing is gegeven door: mr. M.A.F. Tan-de Sonnaville, voorzitter, mr. R.A. Dozy, lid-jurist, drs. W.V.M. Perquin, prof. Dr. J.T. van Dissel en prof. dr. R.G. Pöll, leden-artsen, bijgestaan door mr. J.P. Hoogland, secretaris, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 21 april voorzitter secretaris Tegen deze beslissing kan binnen zes weken na de dag van verzending van het afschrift ervan schriftelijk hoger beroep worden ingesteld bij het Centrale Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg door: a. de klager en/of klaagster, voorzover de klacht is afgewezen, of voorzover hij/zij nietontvankelijk is verklaard; b. degene over wie is geklaagd; c. de hoofdinspecteur of de regionale inspecteur van het Staatstoezicht op de volksgezondheid, wie de aangelegenheid uit hoofde van de hun toevertrouwde belangen aangaat. Het tot het Centrale Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg gerichte beroepschrift wordt ingezonden bij de secretaris van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te 's-gravenhage, door wie het binnen de beroepstermijn moet zijn ontvangen