MEDEDELING AAN DE LEDEN

Transcriptie

1 EUROPEES PARLEMENT Commissie verzoekschriften MEDEDELING AAN DE LEDEN Betreft: Verzoekschrift 0380/2005, ingediend door Eric Andrew Gueslain de Classie (Britse nationaliteit), over de belastingheffing van 5% voor EU-burgers die hun huis in Spanje willen verkopen, maar geen verblijfsvergunning hebben 1. Samenvatting van verzoekschrift Indiener is een Britse gepensioneerde die erover klaagt dat hij als EU-burger zonder Spaanse verblijfsvergunning 5% belasting moet betalen als hij zijn huis aldaar wil verkopen. Volgens de Spaanse belastingautoriteiten zou dit bedrag later worden gerestitueerd. Indiener meent echter dat hier sprake is van discriminatie op grond van nationaliteit omdat Spaanse burgers deze belasting niet hoeven te betalen. 2. Ontvankelijkheid Ontvankelijk verklaard op 14 september De Commissie is om inlichtingen verzocht (artikel 202, lid 6, van het Reglement). 3. Antwoord van de Commissie, ontvangen op 28 maart 2006 Achtergrond/Samenvatting van de feiten/geschiedenis Indiener is een Britse gepensioneerde die een huis heeft in Spanje. Hij beweert dat hij als EUburger zonder verblijfsvergunning in Spanje 5% belasting moet betalen als hij zijn huis zou verkopen. De Spaanse autoriteiten hadden indiener meegedeeld dat de belasting later zou worden terugbetaald. De klacht Indiener is van mening dat niet-ingezeten belastingbetalers worden gediscrimineerd op grond van nationaliteit, aangezien ingezeten belastingbetalers deze belasting niet hoeven te betalen. CM\ doc PE v03-00 In verscheidenheid verenigd

2 Opmerkingen van de Commissie betreffende de argumenten van indiener Overeenkomstig de Spaanse belastingwetgeving wordt vermogensaanwas (het verschil tussen de betaling en de kosten van een verkoper bij de aanschaf van een huis) van niet-ingezeten individuen belast met een vast percentage van 35%, terwijl ingezetenen zijn onderworpen aan: (1) de normale progressieve belasting als de vaste activa minder dan een jaar in het bezit van de belastingbetaler blijven en (2) een vast percentage van 15% als de activa na één jaar worden verkocht. Blijkbaar verwijst indiener naar de bepaling van de Spaanse wet op inkomstenbelasting van nietingezetenen (Ley del Impuesto sobre la Renta de no Residentes) die stelt dat bij een overdracht van onroerende goederen op het Spaanse grondgebied door belastingbetalers zonder vaste verblijfplaats de koper verplicht is 5% van de afgesproken koopsom in te houden en dit bedrag over te dragen aan de Spaanse overheid als betaling voor de vermogensbelasting. De verkoper verkrijgt zodoende de overeenkomstige heffingskorting. Deze 5% van de koopsom is geen aanvullende belasting op de vermogensaanwas die alleen door niet-ingezeten belastingbetalers wordt betaald, maar de manier om te verzekeren dat de 35% belasting wordt geïnd die verschuldigd is voor vermogensaanwas van niet-ingezeten belastingbetalers. Doorgaans is 5% ingehouden op de verkoopprijs minder dan de belasting van 35% op vermogensaanwas. De Commissie is van mening dat de bovenvermelde wetgeving die voorziet in verschillende belastingtarieven op vermogensaanwas voor ingezeten en niet-ingezeten belastingbetalers onverenigbaar is met het beginsel van vrij verkeer van kapitaal, zoals vastgelegd in artikel 56 van het EG-Verdrag en het beginsel van non-discriminatie. Daarom heeft zij besloten Spanje overeenkomstig artikel 226 van het EG-Verdrag voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen te dagen (persbericht bijgevoegd). Conclusies De Commissie stelt voor de behandeling van het verzoekschrift af te sluiten../. Annex Direct taxation: Commission decides to refer Spain to the Court of Justice over two tax provisions The European Commission has decided to refer Spain to the Court of Justice over its taxation of non-residents' capital gains realised on the sale of Spanish immovable property. Under Spanish law, capital gains of resident individuals derived from immovable property are taxed at a rate of 15%, whereas similar capital gains of non-resident individuals are taxed at a rate of 35%. The Commission has also decided to refer Spain to the Court of Justice over its taxation of non-residents' employment-related income. Under Spanish law employment related income is generally subject to a final withholding tax at a rate of 25% when it is paid to non-resident individuals whereas for resident individuals it is taxed according to a progressive scale. The Commission considers that Spanish tax legislation in these two areas fails to conform to the EC Treaty requirements, in particular to the non-discrimination principle. PE v /5 CM\ doc

3 Spain has not changed its legislation despite the Commission's formal request of July 2005 (IP/05/933). Employment income of non-residents Spanish tax legislation subjects resident individuals to progressive taxation on their employmentrelated income while applying a flat tax rate of 25% to the Spanish income from employment of non-resident individuals (with exceptions for pensions and income of non-resident short term employees). As a result, non-residents are subject to a higher tax burden than resident individuals, because the latter are subject to progressive rates of taxation ranging from 15% to 45%. The difference in treatment is most significant in the case of taxpayers receiving a comparatively low income, such as trainees. The Commission considers that the Spanish tax legislation fails to conform to the EC Treaty requirements, in particular to the non-discrimination principle. The higher tax burden on nonresidents also makes it less attractive for Spanish employers to recruit labour from other Member States rather than from Spain and thus represents an obstacle to the free movement of workers. Capital gains of non-residents Under Spanish legislation capital gains of non-resident individuals are taxed at a flat rate of 35%, whereas residents are subject to progressive taxation when the fixed assets remain within the possession of the taxpayer for less than one year, and to a flat rate of 15% when the assets are realised after one year of possession. Thus, non-resident individuals are always subject to a higher tax burden if they sell their property after one year of possession, and are so in most cases, if the property is sold within the year after acquisition. The Commission considers that the Spanish tax legislation fails to conform to the freedom of capital movement enshrined Article in the EC Treaty together with the non-discrimination principle. Background The European Court of Justice has clearly established in its rulings that it is contrary to EU law (to the rules on free movement of persons and free movement of capital) to tax residents and non-residents differently, if there is no objective difference between the situation of the two to justify the difference in treatment. Moreover, in Case C-234/01 (Gerritse), the Court also made it clear that it is only permissible to apply a flat and definitive tax rate to a non-resident if that rate is not higher than that which would be applied to that person under the progressive table, applied to the net income increased by the personal basic tax-free allowance which is applied to residents. The latest information on infringement procedures concerning all Member States can be found at: The Commission considers that the difference in tax treatment of the two categories of taxpayers constitutes indirect discrimination on the grounds of nationality prohibited by the Treaty. 4. Aanvullend antwoord van de Commissie (REV), ontvangen op 7 mei CM\ doc 3/5 PE v03-00

4 De Spaanse belastinghervorming werd door het Spaanse parlement goedgekeurd via Wet 35/2006 van 28 november 2006, gepubliceerd in de staatscourant van 29 november De hervorming trad algemeen in werking op 1 januari Een van de belangrijkste wijzigingen is dat inkomsten uit meerwaarde worden belast met een vast percentage van 18%, ongeacht de periode gedurende welke de vermogensaanwas werd opgebouwd en ongeacht de vraag of de belastingplichtige in Spanje woonachtig is of niet. Wij menen dan ook dat met deze wijziging vanaf heden elke discriminatie op dit punt is weggenomen: er is een vast belastingtarief op meerwaarde dat geldt voor ingezetenen en nietingezetenen. De Commissie was van oordeel dat de vroegere wetgeving, die voorzag in verschillende belastingtarieven op vermogensaanwas voor ingezetenen en niet-ingezetenen onverenigbaar was met het beginsel van vrij verkeer van kapitaal zoals vastgelegd in artikel 56 van het EG-Verdrag, en ook met het beginsel van non-discriminatie, en besloot derhalve Spanje overeenkomstig artikel 226 van het EG-Verdrag voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen te dagen. Om deze reden besloot de Europese Commissie een inbreukprocedure tegen Spanje in te leiden. Gezien het feit dat er veel gevallen zijn waarin personen door de toepassing van discriminerende regelgeving gedupeerd raakten en de Spaanse wetgeving voor dergelijke situaties niet in rechtsmiddelen voorziet, is de Commissie niet voornemens de inbreukprocedure stop te zetten, ook al is thans de nieuwe wetgeving van kracht. De Commissie treft momenteel de noodzakelijke voorbereidingen om zich in inbreukprocedure nr. 2004/4314 tot het Hof van Justitie van de Europese Unie te wenden. 5. Aanvullend antwoord van de Commissie (REVII), ontvangen op 6 september 2011 Onder de vorige Spaanse regeling werden niet-ingezetenen altijd tegen een aanzienlijk hoger tarief belast dan ingezetenen, zowel wanneer zij hun vaste activa na een jaar verkochten, wat meestal het geval was, als wanneer de vaste activa binnen een jaar na aankoop werden verkocht. Spanje heeft deze wetgeving gewijzigd. Sinds 1 januari 2007 worden inkomsten uit meerwaarde belast met een vast tarief van 18 %, ongeacht de periode gedurende welke de vermogensaanwas werd opgebouwd en ongeacht de vraag of de belastingplichtige in Spanje woonachtig is of niet. Gezien het feit dat er veel gevallen waren waarin personen door de toepassing van discriminerende regelgeving gedupeerd raakten en de Spaanse wetgeving voor dergelijke situaties niet in rechtsmiddelen voorzag, besloot de Commissie echter Spanje voor het Hof van Justitie van de Europese Unie te dagen. Op 6 oktober 2009 besloot het Europees Hof van Justitie dat: "Door tot en met 31 december 2006 in Spanje gerealiseerde meerwaarden verschillend te behandelen naargelang deze waren verkregen door ingezetenen of door niet-ingezetenen, het Koninkrijk Spanje de verplichtingen niet is nagekomen die op hem rusten krachtens artikel 56 EG en artikel 40 van de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte van 2 mei 1992." Aangaande de procedure die de door de vorige discriminerende regeling gedupeerde nietingezeten belastingbetalers bij belastingteruggave moeten volgen, moet worden opgemerkt dat PE v /5 CM\ doc

5 het Europees Hof van Justitie reeds heeft bepaald dat de bescherming van de door de communautaire rechtsorde verleende rechten onder de procedurele autonomie van de lidstaten valt. Onder de Spaanse wetgeving heeft de belastingplichtige het recht te verzoeken om correctie van zijn belastingaanslag en om, indien van toepassing, onverschuldigd betaalde bedragen terug te eisen mits hij dit binnen vier jaar doet. De Europese Commissie is ervan op de hoogte dat de Spaanse belastingautoriteiten de belasting al aan het terugbetalen zijn, en is van mening dat het individueel opnieuw eisen van de belastingteruggave geen obstakel of beperking vormt van het uitoefenen van dit recht. Tot op heden heeft de Europese Commissie geen enkele klacht ontvangen van een niet-ingezeten belastingbetaler die zich in deze situatie bevindt. De belastingbetalers wier recht op correctie en op teruggave van onverschuldigd betaalde bedragen verjaard werd verklaard ten tijde van het arrest van het Europees Hof van Justitie, kunnen bij de Consejo de Ministros (ministerraad) een verzoek indienen voor compensatie van de geleden schade. De Europese Commissie is ervan op de hoogte dat de Consejo de Ministros een verzoek over deze kwestie heeft afgewezen; deze stelde dat de schending van het EU- Verdrag door de Spaanse wetgeving niet voldoende ernstig was (waarbij aan een van de drie voorwaarden wordt voldaan) volgens de vaste rechtspraak van het Europees Hof van Justitie. Indiener heeft besloten tegen dit besluit in hoger beroep te gaan bij het Tribunal Supremo. Het is aan dit hof te besluiten of de schending van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie door de Spaanse wetgeving voldoende ernstig was, en daarmee of belastingbetalers recht hebben op teruggave van betaalde belasting. CM\ doc 5/5 PE v03-00