Socratisch gesprek over aspect 4. De manier waarop je met jezelf omgaat

Transcriptie

1 Socratisch gesprek over aspect 4 De manier waarop je met jezelf omgaat Dishoek, dinsdag 18 oktober 2016, 13 deelnemers Kernmoment/Ervaring: Een van de deelnemers heeft een ervaring voorbereid, zodat we direct met haar ervaring kunnen beginnen. Het kernmoment/hittepunt: Ik heb een neef in Utrecht en die was vader geworden. In onze familie lopen we de deur niet bij elkaar plat, maar nu wilde ik graag op kraamvisite. Ik had het besloten dat ik dat ging doen. Ik vind reizen moeilijk. Ik ben dan heel angstig en ga dan van alles verzinnen waarom het niet gaat lukken. Mijn dochter wil mee. Na wat mails op en neer heb ik hem aan de telefoon. Mijn neef zegt: je moet het alleen doen als je het echt leuk vindt hoor! Het lukt mij niet om tot een afspraak te komen. Ik zit met mijn dochter op de bank en die vraagt: is het nou al geregeld met die afspraak? Ik zeg, nee, doe jij dat maar, jij bent daar handiger mee dan ik. Dit is het hittepunt. Wat denk je: Ik zie allerlei haken en ogen, ik denk aan hoe ingewikkeld het is om een afspraak te maken. Ik denk laat maar, laat iemand anders het maar regelen. Wat voel je: Opgelucht in eerste instantie. Maar later toch teleurgesteld. Wat doe je: Ik zeg, doe jij het maar, dan hoef ik het niet te doen. Volgt de verheldering van het kernmoment door de andere deelnemers, zodat de deelnemers zich in haar situatie kunnen plaatsen, als zichzelf. Wat vroeg je precies aan je neef? Is het goed als we op kraamvisite komen. Wilde je er wel echt naar toe? Ja, ik wilde er echt naar toe. Mijn wil was er. Wat voelde je toen je neef zei van, alleen als je het echt leuk vindt? Ik was opgelucht. Ik voelde begrip. Voor anderen kun je heel gemakkelijk regelen? Ja voor anderen wel. Maar niet voor mezelf. 1

2 Wat is de onderzoeksvraag die volgens de casusgever bij dit kernmoment hoort? Wat heb ik nodig om besluiten die mijzelf aangaan ook echt zelf uit te voeren? 10 minuten focus op verplaatsing. Opbrengst vanuit de verschillende gespreksdeelnemers: Wat denk je/doe je/voel je: A. Ik denk, ik heb er wel vrede mee, ik heb indirect om hulp gevraagd. Ik voel me opgelucht. Ik doe, over iets anders beginnen. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: dit antwoord is nog niet in zicht. B. Ik denk, misschien moet ik het terugdraaien, Ik voel me opgelucht. Ik doe, ik heb de verantwoordelijkheid bij iemand anders gelegd. Dus is het wel geregeld. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb nodig, steun, moed, persoonlijke energie, daadkracht. Waarom is dat mijn antwoord: omdat je verslapt in plaats van volhard. C. Ik denk, o shit had ik maar nooit gebeld, ik heb er helemaal geen zin meer in Ik voel me betrapt beschaamd. Ik doe, mompelen, wegkijken, op een ander onderwerp overgaan Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb nodig, tijdsdruk, maar ook rust, gewoon doen/aan de slag gaan, positieve ervaringen, achter de beslissing staan, ik wil dit echt, intrinsieke motivatie, bewustzijn, op weg geholpen worden. Waarom is dat mijn antwoord: ik weet echt wel dat ik het kan, dat ik praktisch kan handelen en dat me dat plezier geeft. D. Ik denk, ik draai het terug, want ik wil zelf mijn agenda indelen 2

3 Ik voel tweestrijd. Ik doe, ik bel mijn neef om data te noemen. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb zelfvertrouwen nodig Waarom is dat mijn antwoord: omdat in mijn leven alles naar mijn zelfvertrouwen te herleiden is. E. Ik denk, misschien kunnen we het samen proberen Ik voel me ongelukkig over de situatie. Ik doe, ik deel mijn twijfels Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb niks nodig, ik kan dit al! Waarom is dat mijn antwoord: omdat ik zo in elkaar zit. F. Ik denk, wat een afgang, wat erg zwak van mij Ik voel me waardeloos, gespannen, ik schaam me dood. Ik doe, ik draai het niet terug, want dan wordt het helemaal ingewikkeld. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb heel veel moed nodig. Waarom is dat mijn antwoord: Spontaan handelen zou voor mij veel fijner zijn, want dan ga ik er niet over nadenken. Dat voel ik me het veiligst. G. Ik denk, top, ik hoef het zelf niet te doen. Ik voel me lekker, ik hoef minder te doen. Ik doe, ik hou in de gaten of het wel gebeurt. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb drive/wil nodig, en genoeg vertrouwen om los te laten. Waarom is dat mijn antwoord: is gewoon zo, als de wil heeft besloten is er geen weg terug. H. Ik denk, ik vraag het aan mijn dochter, ze kan toch ja of nee zeggen. 3

4 Ik voel me opgelucht. Ik doe, ik zeg dank je wel, geef een dikke kus en zeg, we gaan er een leuke dag van maken. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb nodig doorzettingsvermogen, WILSKRACHTen DURF in hoofdletters, en geloof in mijn eigenwaarde. Waarom is dat mijn antwoord: omdat ik niet wil afhaken in mezelf. I. Ik denk, waarom laat ik het haar nu ineens regelen. Ik voel me zwak en schuldig. Ik doe, nee toch niet, ik doe het zelf. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb overzicht in het uitvoeren van het handelen nodig. Daadkracht om het echt te doen. Moed omdat het ook kan mislukken of ik afgewezen kan worden. Waarom is dat mijn antwoord: omdat ik ervaar dat het lastig is in mijn hoofd om tot uitvoering te komen. J. Ik denk, dat is fijn, dat zij het wil doen. Ik voel opluchting, ik voel me vrij Ik doe, ik geniet Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik heb voldoende vertrouwen nodig in mezelf. Op dat specifieke moment, in die situatie. Om intuïtief een keuze te maken tussen wel of niet doen Waarom is dat mijn antwoord: omdat ik dan mijn beslissingen ook kan uitvoeren als ik die afweging heb gemaakt. K. Ik denk,. Ik voel, Ik doe,. Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: ik kan dat al goed, heb niet speciaal iets nodig. Waarom is dat mijn antwoord: mijn ervaring is dat dat gewoon zo is. L. 4

5 Ik denk, ik schuif nu mijn verantwoordelijkheid op iemand af. Ik voel, me heel schuldig, wat ben ik weer lui. Ik doe, ik herpak me, ik bel haar op en zeg dat ik het toch zelf ga regelen Mijn antwoord op de onderzoeksvraag is: intrinsieke motivatie, ik wil dit Waarom is dat mijn antwoord: als ik het niet volledig uit mezelf doe dan krijg ik het niet voor mekaar. Antwoord van de voorbeeldgever op de onderzoeksvraag: Ik heb nodig, zelfvertrouwen, dat ik mezelf aardig of leuk genoeg vind. Waarom is dat mijn antwoord: het verleden is niet leidend, ik wil vanuit het nu starten, maar oud gevoel is bepalender dan nieuw gevoel. Wat is de essentie van deze kwestie? Wat gaat mij aan het hart? Voorafgaand aan het werken met de deugden wordt de essentie zoals die door de verschillende deelnemers gevoeld wordt verwoord: Voorbeeldgever: Motivatie/wil ervoor te gaan/drive/. De anderen: Aandacht voor het kleine kan wel grote veranderingen opleveren. Dat ik het wel belangrijk vind dat kleine gebeurtenissen aandacht krijgen. Waarom verslap ik op het moment dat ik door moet pakken, de energie die ik steek in het vermijden van het doorpakken, kan ik beter steken in het doorpakken. Niets gaat vanzelf, alles vraagt moed in de eerste stap Mijn reserves/pijn/belemmeringen hoeven mij niet te weerhouden, zij mogen er zijn. Dat niet alle beslissingen heel goed hoeven zijn, er mogen ook wel eens mindere tussen zitten. Scherp blijven, energie houden om ook uit te voeren wat ik besluit Dat je wel inzicht kunt hebben, maar toch niet altijd je gedrag kunt aanpassen Ik liever zelf beslis Ik moet altijd krachtig zijn, maar ik mag ook wel eens niet sterk zijn. Ik mag best ook eens niet sterk zijn. Aarden met je voeten op de grond. Dat ik nog lang niet zover ben, dat ik meer kan, dat ik nog een lange weg te gaan heb. Dat ik nog veel doorzettingsvermogen moet laten zien. 5

6 Ingesleten denkpatronen in mezelf zich niet zo gemakkelijk laten wegjagen De klassieke deugden: 3. Prudentia Wat heb ik onder ogen te zien als ik recht wil doen aan de essentie van deze kwestie: Voorbeeldgever: ik moet onder ogen zien dat als ik iets niet wil, dit een besluit kan zijn, en er dan voor moet gaan De anderen: Ik neem mezelf serieus in mijn beperkingen en ben slim genoeg om ze te compenseren en dat ga ik ook doen. Dat ik niet altijd voldoende vertrouwen in mezelf heb om te besluiten of ik iets ja dan nee moet doen. En dat ik dus toch rekening moet houden met mijn psychische kwetsbaarheid. Dat met je hoofd begrijpen maar een heel klein onderdeel is van wat begrijpen is. Doen en voelen maken een even groot deel uit van begrijpen als denken. Ik mag ja of nee zeggen, en dat weten geeft mij vrijheid, en dan kan ik ook geloven dat ik weet wat ik wil. 6