Jaarverslag ASHG 2009

Transcriptie

1 Jaarverslag ASHG 2009 J. Graaman Juni 2010

2 Mw. J.J.M. Graaman, junior-epidemioloog GGD Zaanstreek-Waterland Mw. S. Prins, coördinator Netwerk Huiselijk Geweld en coördinator Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld Zaanstreek Waterland Jaarverslag ASHG

3 Inhoudsopgave 1 Voorwoord 3 2 Resultaten Aantal telefoontjes Bellers Bekendheid ASHG Leefsituatie slachtoffers huiselijk geweld Kenmerken pleger Interventie Navraag 18 3 Discussie 19 4 Conclusie 19 Jaarverslag ASHG

4 Voorwoord Per 1 januari 2006 is het Advies en Steunpunt Huiselijk geweld Zaanstreek-Waterland van start gegaan. Het Advies en Steunpunt is destijds ontwikkeld in het kader van de tijdelijke Stimuleringsregeling van het ministerie van VWS en met een financiële bijdrage van de gemeente Zaanstad, als centrumgemeente, en de andere gemeenten van de regio. Het ASHG is ingebed in het Netwerk Huiselijk Geweld Z-W. De opzet van het Advies- en Steunpunt staat beschreven in de startnotitie van maart Het Advies- en Steunpunt (ASHG) biedt informatie, advies en consultatie aan slachtoffers, plegers, omstanders en professionals. Het Advies- en Steunpunt werd in 2009 uitgevoerd door de Stichting Maatschappelijke Dienstverlening (SMD) en de Blijfgroep en gecoördineerd door de GGD Zaanstreek-Waterland. Hiertoe hebben de drie organisaties een samenwerkingsovereenkomst getekend. Er is een gezamenlijk registratie systeem ontwikkeld, en ook het telefoonsysteem is op elkaar aangesloten. Buiten kantoortijd is het ASHG sedert 1 november 2008 doorgeschakeld naar dezelfde residentiële crisisafdeling van Dijk en Duin als die het Crisismeldpunt verzorgen. Hier wordt incidenteel gebruik van gemaakt. Hiermee is de 24-uurs bereikbaarheid gerealiseerd. Vanaf januari 2010 zal het ASHG uitgevoerd worden vanuit de GGD Zaanstreek- Waterland door medewerkers van het Meldpunt Overlast en Bemoeizorg. Het ASHG biedt een ruim bereikbare, laagdrempelige, telefonische opvang. Voor sommige bellers gaat het om de eerste keer dat zij spreken over hun huiselijk geweld ervaringen. In de telefonische contacten gaat het vaak om het motiveren tot het zoeken van hulp. Ook als mensen uit de omgeving van slachtoffers bellen is dit een belangrijke taak van het Steunpunt. Een voorbeeld: Uit een gezin van 3 zussen belt de jongste zus van 31 jaar over de middelste zus van 38 jaar. Zij komt vaak over de vloer bij het gezin van haar middelste zus, die getrouwd is en 2 kinderen heeft. Ze ziet daar hoe haar zus vernederd wordt door haar man o.a. doordat hij tegen haar schreeuwt. Ze maakt zich zorgen om haar zus en om de kinderen. Ze heeft geprobeerd het met haar zus te bespreken maar die wilde er niks van weten. Ze weet niet zo goed wat ze nu moet. Ze hebben binnenkort en Zussendag om wat leuks te gaan doen. Het Advies luidt om toch haar zorgen met haar zus te bespreken. Er wordt haar uitgelegd hoe huiselijk geweld kan werken voor een slachtoffer in zo n situatie, de rol van schaamte en angst. Dat het bespreken een belangrijk voorbeeld kan geven voor haar zus. Ze vraagt ook om folders toegestuurd te krijgen. Ze belt na verloop van tijd terug dat het gesprek met haar zus redelijk goed is verlopen. Haar zus heeft verteld dat ze nog steeds wordt geslagen maar geen hulp wil. Nog iets later belt ze opnieuw dat haar zus hulp wil en har zus heeft zich inderdaad bij de SMD gemeld en er is nagegaan dat de hulpverlening daadwerkelijk is gestart. Zoals blijkt uit de cijfers bellen er ook veel (semi-)professionals voor consultatie naar het ASHG. Als er meer nodig is dan informatie, advies of consultatie wordt verwezen naar de juiste organisatie. Dit is de functie toeleiding naar zorg. De verwijzing kan op naam tot stand worden gebracht. Als de beller het toelaat wordt er na drie weken nagegaan of iemand daadwerkelijk is aangekomen. Uitgangspunt is dat de aangesloten organisaties de juiste hulp (moeten) bieden. Het ASHG moet als een goed bereikbare en laagdrempelige voordeur fungeren voor de aangesloten organisaties. Dit wordt door het ASHG gerealiseerd door middel van een goede eerste telefonische opvang en doorverwijzen naar de juiste hulpverleningsdiensten. Per 1 juli 2009 zijn de Politie (met name buiten kantooruren) en het ASHG de enige organisaties die een Noodopvang voor slachtoffers en hun eventuele kinderen kunnen regelen. Dit is een zeer intensieve taak. Jaarverslag ASHG

5 Een voorbeeld: Een Turkse vrouw van 24 jaar, getrouwd en met één kind van 1½ belde. Zij wordt regelmatig mishandeld en wil nu meteen weg van huis. Ze is doodsbang en haar man is nu even weg van huis. Ze spreekt gebrekkig Nederlands. Er kon snel een Noodbed bij de Blijfgroep geregeld worden. Twee weken later belde ze opnieuw op, ze was namelijk de ochtend na de Noodbedovernachting meteen weer naar huis gegaan. Het ASHG bood haar een face-toface gesprek met een tolk aan. Daar vertelde ze dat ze onder telefonische bedreiging van haar man weer naar huis was gegaan. Hij had haar ook verteld dat de hulpverlening niks voor haar zou doen. Door haar gebrekkige Nederlands had ze de mogelijkheden van de hulpverlening ook niet goed begrepen. Daarom was ze terug naar huis gegaan. Ze had dagelijks te maken met verbaal geweld, en zeer regelmatig met fysiek geweld. En als de baby s nachts huilde was er sprake van verbaal geweld tegen de baby. De vrouw werd voorgelicht over de mogelijkheden en onmogelijkheden van de opvang en ze is opnieuw met een beter beeld en reële verwachtingen naar de vrouwenopvang verwezen. Het vinden van een plek in de opvang kan overigens soms vele uren duren. De telefonische contacten variëren dan ook van 5 minuten tot meerdere uren waarin er ook contacten zijn met andere hulpverleners en de Politie. Dit verslag is gebaseerd op de registratiegegevens die zijn ingevuld tijdens het gesprek en betreft alleen de contacten die zijn geweest in Het is belangrijk aan te tekenen dat het belang van de zorg, oftewel het gesprek, altijd vóór het belang van de registratie gaat. Vaak staan bellers nog aan het begin van het proces van bespreekbaar maken van het geweld en er wordt regelmatig anoniem gebeld. Dit bepaalt voor een deel het verloop van de gesprekken. Veel bellers willen om die reden ook niet teruggebeld worden. Dit wil overigens niet zeggen dat de gesprekken vrijblijvend verlopen. De insteek is het motiveren tot hulp en het wijzen op de verantwoordelijkheid om hulp te zoeken voor zichzelf, de ander en zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Maar het is daardoor niet altijd mogelijk van elk telefoontje alle belangrijke informatie op dezelfde wijze te registreren. Hoewel dit een beperking van de registratie is biedt de registratie wel de mogelijkheid om de omvang en aard van de meldingen van het ASHG te monitoren in de tijd. Het afgelopen jaar is er een trendbreuk geweest in de stijging van de telefoontjes van alle afgelopen jaren. Omdat dit zo opvallend is denken we dat dit niet alleen te maken heeft met het feit dat er geen regionale PR-campagne gevoerd is. Er heeft namelijk wel een landelijke campagne plaatsgevonden waarbij men werd doorgeschakeld naar de regionale ASHG s. Wij denken dat een deel van de daling ook komt door de veelvuldige problemen die er in 2009 geweest zijn met de telefoontechniek. Er zijn zeer regelmatig storingen opgetreden waardoor het ASHG niet bereikbaar geweest is. Dit was voor onszelf steeds niet onmiddellijk duidelijk waardoor het verhelpen ook vertraagd werd. Een zeer onwenselijke situatie die meerdere malen is opgetreden. De verschillende Advies- en Steunpunten in Nederland zijn allen anders van opzet, gebaseerd op de lokale situatie en mogelijkheden. Hoewel de meeste Advies- en Steunpunten gebruik maken van (delen van) de landelijk aanbevolen gegevensset van het Trimbos/UMC Radboud voor de registratie, blijven de uitkomsten door de verschillen in opzet onvergelijkbaar. Er zijn bijvoorbeeld ASHG s met een PR budget dat het veelvoudige is van het budget van het ASHG Zaanstreek-Waterland of waar alle instellingen verplicht zijn de binnengekomen casussen betreffende huiselijk geweld te melden, waardoor de omvang van het aantal meldingen veel groter is, maar ook de aard van de meldingen kan verschillend zijn. Ook krijgen veel ASHG s van de plaatselijke politie alle meldingen van huiselijk geweld zaken om contact op te nemen met de betreffende mensen. Hoewel dit ook in Zaanstreek-Waterland een doelstelling was voor 2009 is dit vanwege privacybelemmeringen en personele tekorten bij de politie nog niet gelukt. Hierdoor kunnen de cijfers niet vergeleken worden met de andere ASHG s in Nederland omdat een verschil in de aard en omvang van de contacten van een bepaald ASHG niet toe te schrijven is aan een werkelijk verschil in omvang van huiselijk geweldproblematiek Jaarverslag ASHG

6 maar aan een andere opzet van het Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld in die regio. Overigens gaan we er vanuit dat de Politiemeldingen zo spoedig mogelijk in 2010 wel gerealiseerd zullen worden. In een aantal analyses worden de twee grootste belgroepen (de slachtoffers en beroepsbeoefenaars) met elkaar vergeleken. Het is theoretisch mogelijk dat in een klein aantal gevallen diverse mensen voor dezelfde casus hebben gebeld. Uit de registratie is dit helaas niet te achterhalen. Door de slachtoffers en beroepsbeoefenaars afzonderlijk van elkaar te analyseren wordt dit probleem omzeild. Sarah Prins, Coördinator Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld Jaarverslag ASHG

7 2 Resultaten 2.1 Aantal telefoontjes In 2009 hebben in totaal 135 mensen naar het ASHG gebeld. In vergelijking met 2008 (233 telefoontjes) zijn er 97 telefoontjes minder. Dit is een daling van 42%. Ten opzichte van 2007 (168 telefoontjes) is er een daling van 13%. Vergeleken met 2006 (119 telefoontjes) is het aantal telefoontjes wel toegenomen. In figuur 1 wordt het aantal telefoontjes per maand weergegeven. In 2009 zijn in januari de meeste telefoontjes (26) binnen gekomen Aantal Januari Februari Maart April Mei Juni Juli Augustus September Oktober November December Figuur 1 Aantal telefoontjes per maand (2006 n=119, 2007 n=168, 2008 n=233, 2009 n=135) In de figuur valt op dat er vooral aan het begin van het jaar veel meldingen zijn binnengekomen en dat er een kleine piek is in de zomermaanden. Jaarverslag ASHG

8 Van 103 telefoontjes is geregistreerd om welke gemeente het gaat. In tabel 1 wordt het aantal telefoontjes per gemeente weergegeven. Tabel 1 Aantal telefoontjes per gemeente (n=135) Gemeente Aantal telefoontjes Percentage Beemster 0 0 Edam-Volendam 4 3 Landsmeer 3 2 Oostzaan 2 2 Purmerend Waterland 2 2 Wormerland 1 1 Zaanstad Zeevang 1 1 Overig Onbekend Totaal Bellers Van de 135 telefoontjes hebben er in totaal 55 slachtoffers gebeld (zie figuur 2). Dit waren 3 mannen en 52 vrouwen. Uit de gezondheidsenquête van 2005 van de GGD Zaanstreek- Waterland is gebleken dat jaarlijks ongeveer 5545 mensen slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Afgaande op het geschatte aantal slachtoffers uit de gezondheidsenquête van 2005, heeft bijna 1% van de slachtoffers in 2009 naar het ASHG gebeld. Er hebben tevens 40 beroepsbeoefenaars en zestien indirecte slachtoffers/getuigen van zowel binnen als buiten de huiselijke kring gebeld. Vijf plegers hebben naar het ASHG gebeld. Dertien bellers zijn gedefinieerd als overig en zes keer is gebeld waarbij niet geregistreerd is wie er gebeld heeft. De verdeling van de bellers is in figuur 2 te zien. Jaarverslag ASHG

9 Beroepsbeoefenaar 30% Slachtoffer 40% Pleger 4% Overig 10% Onbekend 4% Indirect slachtoffer/getuige binnen huiselijke kring 4% Indirect slachtoffer/getuige buiten huiselijke kring 8% Figuur 2 Soort beller (n=135) Van de 135 telefoontjes hebben er 40 beroepsbeoefenaars gebeld, hiervan kwam 57,5% uit de hulpverlening, 12,5% kwam uit een ander werkveld zoals de pleegzorg en JGZ, 7,5% uit het medisch werkveld, 5,0% was van politie of justitie, 5,0% uit het onderwijs en van 12,5% is onbekend uit welk werkveld de beroepsbeoefenaar kwam. In tabel 2 is het aantal telefoontjes per gemeente vermeld, uitgesplitst naar of de beller een slachtoffer is of een beroepsbeoefenaar. Van 32 telefoontjes is niet geregistreerd om welke gemeente het gaat. Jaarverslag ASHG

10 Tabel 2 Aantal telefoontjes per gemeente, uitgesplitst naar de beller (n=103) Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Overige Gemeente Aantal % Aantal % Aantal % Beemster Edam-Volendam Landsmeer Oostzaan Purmerend Waterland Wormerland Zaanstad Zeevang Overig Totaal *Door afronding tellen de percentages niet op tot Bekendheid ASHG Van 40 bellers (30%) is geregistreerd op welke manier zij bekend waren met het ASHG. De meeste bellers (50%) waren van het bestaan van het ASHG op de hoogte gebracht doordat zij verwezen waren door een instantie (zie figuur 3). In 2008 was dit percentage 41,7%. Opvallend is dat in vergelijking met 2008 meer mensen verwezen zijn naar het ASHG. Minder bellers hebben van het ASHG gehoord via de krant. Sinds 2006 is ook het Internet een belangrijke bron van informatie over het ASHG. Sommige mensen zullen misschien op verschillende manieren bekend geworden zijn met het ASHG, maar in de database kon maar één antwoord worden ingevoerd. Jaarverslag ASHG

11 % Verwezen Folder Affiches Krant Internet ,3 35,6 11,1 10 6, ,2 9,3 10,3 15,5 24, ,7 18,3 0 15,8 24, , , Figuur 3 Bekendheid met ASHG (%) Van 24 slachtoffers en 6 beroepsbeoefenaars is geregistreerd op welke manier zij bekend waren met het ASHG. In figuur 4 is te zien op welke wijze zij met het ASHG bekend zijn geraakt. Slachtoffers zijn over het algemeen verwezen. Beroepsbeoefenaars waren vooral bekend met het ASHG door middel van de folder % folder krant internet verwezen Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Figuur 4 Bekendheid met ASHG (slachtoffers/beroepsbeoefenaars) (%) Jaarverslag ASHG

12 Van twintig telefoontjes is bekend door wie/wat de beller is doorverwezen. In tabel 3 staat vermeld door welke instantie de bellers werden verwezen naar het ASHG. De meeste bellers werden doorverwezen door de hulpverlening of door politie/justitie. Tabel 3 Verwijzing naar ASHG Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Hulpverlening Medisch Politie/justitie Vrienden/familie Onbekend Anders Totaal Leefsituatie slachtoffers huiselijk geweld Om inzicht te krijgen in de leefsituatie van het slachtoffer van huiselijk geweld is er gevraagd naar de huishoudsamenstelling. In tabel 4 is te zien dat wanneer er een slachtoffer belt er in ruim 70% van de gevallen kinderen aanwezig zijn in het gezin waar het huiselijk geweld heeft plaatsgevonden. Het hoeft niet zo te zijn dat deze kinderen ook altijd getuige zijn geweest van het geweld. Bij de telefoontjes gedaan door de beroepsbeoefenaars zijn er in bijna 90% van de gevallen kinderen in het huishouden aanwezig. Jaarverslag ASHG

13 Tabel 4 Gerapporteerde huishoudsamenstelling Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Samenwonend paar met kinderen Eenpersoonshuishouden Eénouderhuishouden Samenwonend paar zonder kinderen Inwonend bij ouders (volwassen kind) Overige meerpersoonshuishoudens Onbekend Totaal Op het registratieformulier kan per lid van het huishouden geregistreerd worden wat het geslacht, de leeftijd, bevolkingsgroep en de status is (slachtoffer, pleger of getuige van huiselijk geweld) van de beller. Omdat maar weinig consulenten dit (volledig) hebben ingevuld is het niet mogelijk hier conclusies uit te trekken. In tabel 5 staan de vormen van geweld gepresenteerd. In totaal is er van 50 slachtoffers vermeld wat de vorm van geweld was en van 16 beroepsbeoefenaars. Bij de meeste contacten was er sprake van lichamelijk en psychisch geweld. Onder de categorie anders moet men bijvoorbeeld denken aan het gooien met spullen. De vormen van geweld waar het grootste taboe op rust (ouderenmishandeling, seksueel misbruik, kindermishandeling), komen het minst naar voren. Een andere reden kan zijn dat het advies en steunpunt zich niet richt op jeugdige bellers. Jaarverslag ASHG

14 Tabel 5 Vormen van geweld Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Lichamelijk geweld Psychisch geweld Bedreiging/stalking Ouderenmishandeling/ ontspoorde zorg Ongewenste seksuele toenadering Kindermishandeling Verwaarlozing Seksueel misbruik Anders Meerdere antwoorden mogelijk, percentages samen meer dan 100%. Bij de telefoontjes die door de slachtoffers (n=50) zijn gepleegd ging het in 82% om geweld dat korter dan een jaar geleden plaatsvond. In 18% van de telefoontjes was het onbekend wanneer het geweld had plaatsgevonden. Bij de telefoontjes die door de beroepsbeoefenaars zijn gepleegd (n=16) ging het in 50% om actueel geweld. Bij 50% van de telefoontjes door beroepsbeoefenaars gedaan, was niet bekend wanneer het geweld waar dit contact betrekking op had, had plaatsgevonden. Het is niet altijd geregistreerd hoe lang geleden het geweld voor het eerst plaatsvond. Bij telefoontjes die gepleegd zijn door de slachtoffers is in 62% van de gevallen onbekend wanneer het geweld voor het eerst plaatsvond, bij 16% gaat het om geweld dat het afgelopen jaar is begonnen. Bij 14% van de contacten was het geweld 1 tot 5 jaar geleden begonnen en bij 8% was het geweld al meer dan 5 jaar geleden begonnen. Bij telefoontjes die gepleegd zijn door de beroepsbeoefenaars ging het in 13% van de telefoontjes om geweld dat 1 tot 5 jaar geleden was begonnen. In 87% van de gevallen gedaan door een beroepsbeoefenaar is niet bekend wanneer het geweld voor het eerst heeft plaatsgevonden. In tabel 6 is te zien dat bij drie slachtoffers het geweld wekelijks plaatsvindt, bij vier een aantal keer en bij drie was het geweld eenmalig. Bij de telefoontjes van beroepsbeoefenaars Jaarverslag ASHG

15 was er twee keer sprake van eenmalig geweld en twee keer was er sprake van een aantal keer. Tabel 6 Frequentie van het geweld Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Eenmalig Een aantal keren Maandelijks Wekelijks Dagelijks Totaal Voor 49 slachtoffers was de melding het eerste contact met het ASHG. Eén slachtoffer gaf aan langer dan 3 maanden geleden al eens contact te hebben gehad met het ASHG. In tabel 7 staat weergegeven of mensen al eerder in contact zijn geweest met andere hulpverleningsdiensten. Dit gegeven is bij ruim 20% van de telefoontjes van slachtoffers en bij bijna 60% van de telefoontjes van beroepsbeoefenaars bekend. Tabel 7 Eerder contact met hulpverlening Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Politie Maatschappelijk werk/smd Slachtofferhulp Vrouwenopvang Huisarts GGZ Dijk en Duin Jeugdzorg Overig Meerdere antwoorden mogelijk. Jaarverslag ASHG

16 2.5 Kenmerken pleger Van de telefoontjes die door slachtoffers zijn gedaan waarbij het geslacht van de pleger was geregistreerd (n=50) bleek in 90% van de gevallen de pleger een man te zijn. Bij beroepsbeoefenaars was 94% van de plegers een man. Zoals te zien is in tabel 8, is de pleger, zowel bij de telefoontjes die gedaan zijn door het slachtoffer als door de telefoontjes gedaan door de beroepsbeoefenaar, de partner of de expartner. Tabel 8 De pleger Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Partner Ex-partner Kind Ander familielid Anders Onbekend Het alcohol- of drugsgebruik van de pleger is bij 50 casussen die door een slachtoffer zijn gedaan geregistreerd. Bij twee van deze zaken was er alleen alcohol in het spel (4%) en één pleger had alleen drugs gebruikt toen het geweld plaatsvond (2%). In één geval had de dader zowel alcohol als drugs gebruikt (2 %). 46 Personen (92%) gaven aan dat de pleger geen alcohol of drugs had gebruikt. Het alcohol- of drugsgebruik van de pleger is bij 16 telefoontjes die door een beroepsbeoefenaar zijn gepleegd geregistreerd. Er waren twee contacten (13%) waarbij de dader alleen alcohol had gebruikt, in geen van de gevallen had de dader alleen drugs gebruikt. In één geval had de dader zowel alcohol als drugs gebruikt (6%). Dertien (81%) personen gaven aan dat de pleger geen alcohol of drugs had gebruikt. Deze cijfers zijn anders dan de ervaringen uit de hulpverleningspraktijk. De stressfactoren die van invloed zijn op het huiselijk geweld staan gepresenteerd in tabel 9. Omdat het in de meeste gevallen ging om samenwonende paren en de pleger meestal de mannelijke partner was, is het daarom niet verrassend dat slachtoffers het vaakst relatieproblemen opgeven als stressfactor. Jaarverslag ASHG

17 Tabel 9 Stressfactoren Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Relatieproblemen Psychische problemen Echtscheidingsproblemen Opvoeding/omgang Financiële problemen Alcoholgebruik Drugsgebruik Trauma uit het verleden Ontspoorde zorg Overig Meerdere factoren mogelijk. 2.6 Interventie Van 50 telefoontjes van slachtoffers en 16 telefoontjes van beroepsbeoefenaars is geregistreerd hoe ze zijn afgehandeld en welke interventies er zijn toegepast. Bij ruim de helft van de telefoontjes wordt er advies gegeven. In 30% van de telefoontjes door slachtoffers werd men verwezen naar een hulpverlenende instantie of wordt de verwijzing tot stand gebracht, dit geldt voor bijna 50% voor de beroepsbeoefenaars (zie tabel 10). Jaarverslag ASHG

18 Tabel 10 Interventie naar aanleiding van telefonisch contact Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Advies Verwijzing aanbevolen Praktische informatie Verwijzing tot stand gebracht Consult geboden Ingebracht in casuïstiek overleg Anders Meerdere interventies mogelijk, percentages samen meer dan 100%. In tabel 11 staan de instanties waarnaar wordt verwezen gepresenteerd. Slachtoffers worden het vaakst verwezen naar maatschappelijk werk/smd. Telefoontjes gedaan door beroepsbeoefenaars worden vaker verwezen naar de politie of maatschappelijk werk/smd. Tabel 11 Aanbevolen verwijzing naar aanleiding van telefonisch contact Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Maatschappelijk werk/smd Politie Vrouwenopvang/AOP Huisarts GGZ Dijk en Duin Bureau Jeugdzorg Slachtofferhulp AMK Anders Meerdere verwijzingen mogelijk. De aanbevolen verwijzingen onder de categorie Anders zijn o.a. naar een advocaat en de kinderbescherming. Jaarverslag ASHG

19 Tabel 12 Verwijzing tot stand gekomen Slachtoffers Beroepsbeoefenaars Aantal % Aantal % Maatschappelijk werk/smd Politie AMK GGZ Dijk en Duin Vrouwenopvang/AOP Anders Meerdere verwijzingen mogelijk. Van een paar contacten is bekend of een verwijzing tot stand is gebracht. In tabel 12 staan de instanties waarnaar de verwijzing tot stand gekomen is, gepresenteerd. In 4% van de verwijzingen die tot stand zijn gebracht voor een slachtoffer gaat het om een verwijzing naar Maatschappelijk werk/smd. Bij de beroepsbeoefenaars is er nergens een verwijzing tot stand gekomen. 2.7 Navraag Er is bij één slachtoffer navraag gedaan, deze kon niet bereikt worden. Er is één keer navraag gedaan bij een beroepsbeoefenaar. Deze casus is afgehandeld. Aan 28 slachtoffers is gevraagd of het ASHG voldeed aan de verwachtingen. Hierop gaven 23 personen het antwoord ja vijf personen zeiden nee. Het antwoord nee was aanleiding om het gesprek voort te zetten. Bij de beroepsbeoefenaars is aan 15 personen gevraagd of het ASHG voldeed aan de verwachtingen. Hierop gaven tien personen het antwoord ja en vijf personen antwoordde met nee. Jaarverslag ASHG

20 3 Discussie De betrouwbaarheid van de evaluatie wordt geschaad door het feit dat niet elke casus even secuur is geregistreerd. De registraties zijn digitaal ingevoerd en ter controle tevens op papier geregistreerd. Veel fouten zijn achteraf gecorrigeerd, toch zullen niet alle fouten eruit zijn gehaald. Gevolg hiervan is dat de gegevens wel een indicatie geven, maar voorzichtig geïnterpreteerd en gebruikt moeten worden. 4 Conclusie Het blijkt dat het ASHG in de loop der jaren een grillig bereik heeft. Het lager aantal telefonische contacten in 2009 is veroorzaakt door problemen met de telefonie en het uitblijven van een gerichte regionale PR. Voor 2010 staat er weer een PR-campagne in de planning en zal de telefonie op een andere manier geregeld zijn. De meeste bellers met het ASHG spreken voor het eerst over hun huiselijk geweld ervaringen. Al hadden zij eerder contact met andere hulpverleners zoals politie en huisarts met een andere hulpvraag. De bellers zijn over het algemeen tevreden over de zorg die het ASHG geboden heeft. De slachtoffers die bellen zijn het vaakst vrouwen. De pleger is het vaakst een man. De pleger is veelal de partner of ex-partner van het slachtoffer. Jaarverslag ASHG