nieuwsbrief 1. Lies- Foto van mij

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "nieuwsbrief 1. Lies- Foto van mij"

Jeroen de clercq
6 jaren geleden
Aantal bezoeken:

12-2011 nieuwsbrief 1 Foto van mij Lies- Hallo allemaal, Hier is dan mijn allereerste nieuwsbrief van mijn tweede verblijf in Indonesië.

1 nieuwsbrief 1 Foto van mij Lies- Hallo allemaal, Hier is dan mijn allereerste nieuwsbrief van mijn tweede verblijf in Indonesië. Ik ga proberen één keer in de maand zo n briefje te sturen maar ik kan niet beloven dat dat gaat lukken met mijn drukbezet programma hier. Eerst zei ik dat mijn nieuwsbrief niet meer zo uitgebreid zou zijn omdat ik nu ook een blog heb maar aangezien de overheid ons heel hard controleert, mag ik daar alleen wat vage dingen op zetten. Ik weet dus niet of ik nog lang doorga met mijn blog en mijn nieuwsbrieven zullen dus toch iets langer worden. Terima kasih!! Eerst en vooral wil ik jullie bedanken. Bedankt voor de mooie afscheidsdienst op zondag 4 december. Iedereen die er op een of andere manier bij betrokken was, dank je wel. Ik heb er van genoten. Ook iedereen die mij steunt, in gebed of financieel, bedankt dat jullie aan mij denken. Dank je wel iedereen die achter mij staat en mij niet vergeet nu ik aan de andere kant van de wereld woon. Jullie vragen jullie waarschijnlijk wel een beetje af hoe het nu met mij gaat. Hier gaat alles nog heel goed. (dat dachten jullie wel zeker :p) Vrijdagavond (9dec.) ben ik na een lange en vermoeiende reis om half tien s avonds aangekomen in Living Water Village. (LVW) Iedereen sliep al dus het was heel rustig. De volgende dag zag ik iedereen terug en het was een gezellig weerzien. De kinderen kennen me nog allemaal en hangen de hele dag rond mij en ook mijn vrienden zijn blij mij terug te zien. Ik ben natuurlijk ook blij om terug te zijn.

Ik woon voorlopig nog in een gastenkamer met drie andere meiden. Dat is heel druk!! Maar ik mag wel verhuizen en ze zijn nu een beetje aan het kijken waarheen.

Ik hoop dat ik in een asrama (een huis met ongeveer 40 kinderen van alle leeftijden en enkele begeleiders) mag wonen maar dat horen jullie over een paar weken wel.

Zo ging ik naar de Kerstafsluiting van de laatste jaars in Nanga Pinoh, reed ik mee achter op de brommer, zat ik boven op het dak van de truck, geef dansles aan de kleine kindjes, Heel veel plezier

2 Ik woon voorlopig nog in een gastenkamer met drie andere meiden. Dat is heel druk!! Maar ik mag wel verhuizen en ze zijn nu een beetje aan het kijken waarheen. We moeten een beetje kijken waar mijn hulp het beste uitkomt en waar er natuurlijk ook een plaatsje vrij is voor mij. Ik hoop dat ik in een asrama (een huis met ongeveer 40 kinderen van alle leeftijden en enkele begeleiders) mag wonen maar dat horen jullie over een paar weken wel. Ik heb ook weer veel leuke dingen gedaan. Zo ging ik naar de Kerstafsluiting van de laatste jaars in Nanga Pinoh, reed ik mee achter op de brommer, zat ik boven op het dak van de truck, geef dansles aan de kleine kindjes, Heel veel plezier dus. Naast al die fijne dingen heb ik natuurlijk ook moeten werken. Omdat het schoolvakantie is, werk ik nog niet als leerkracht en krijg ik dus allerhande vuile taakjes. Mijn eerste werkdag moest ik al een super smerige gudang (een soort opslagplaats) opruimen en poetsen. Mijn handen zijn er nog steeds vuil van!!! (dit schrijf ik een week nadat ik het werk deed :p) Ik heb ook al heel de bib moeten poetsen en nu moet ik een index maken van alle boeken daar. Daarnaast verzorg ik samen met drie andere meiden ook nog het vakantieprogramma voor de kinderen dus het is hier drukdrukdruk Een index maken van alle boeken in de bibliotheek. Dansen met de kinderen van de lagere school.

De verder plannen zijn nog een beetje onduidelijk maar ik kom hier om te dienen dus we zien wel waar ze mijn hulp het hardst nodig hebben. Tot nu toe is het een heel gezegende en zalige tijd geweest.

3 De verder plannen zijn nog een beetje onduidelijk maar ik kom hier om te dienen dus we zien wel waar ze mijn hulp het hardst nodig hebben. Tot nu toe is het een heel gezegende en zalige tijd geweest. Het voelt alsof ik maar een weekje terug in België was en kan me hier weer helemaal aanpassen. Iets wat me wel onmiddellijk was opgevallen, is dat Indonesië echt in een enorme groeiperiode zit. Alles wordt veel moderner en westerser. Toen ik van Kuching naar LWV moest reizen, (de lange weg met al de gaten in) wist ik niet wat me overkwam!! We hadden een bus met airco (waar we wel twee uur hebben op moeten wachten en daarna in bevroren :p) en de wegen zijn voor 70% hersteld. Het rijden ging echt kei vlot. Ik kon zelfs veilig slapen in de bus. En als ik rond me keek, zag ik veel meer stenen huizen, antennes voor TV, veel meer mensen die ik tegenkom hebben GSM, in Nanga Pinoh zijn de winkels groter en moderner,... (en dus ook duurder :p) Langs de andere kant zie je dan ook wel de slechte dingen. Veel stukken oerwoud worden gekapt. Ik reed langs plaatsen die ik herkende en ik dacht: He, hier was het zeven maanden geleden nog jungle! Nu wordt alles platgebrand en als bouwgrond gebruikt. Ook de scheiding tussen arm en rijk wordt groter. Vroeger hadden de gewone mensen allemaal ongeveer evenveel maar nu worden de verschillen meer en meer zichtbaar. Ik denk dat het heel belangrijk is dat we bidden dat Indonesië op een goede manier omgaat met deze modernisering. Dat ze zich niet laten meeslepen in alles wat ze kunnen hebben maar dat ze goed nadenken over de gevolgen van de beslissing die ze maken. Het is heel goed dat Indonesië een kans krijgt om zich te ontwikkelen maar bidt met me mee dat ze op een juiste manier de veranderingen een plaats geven en dat het Indonesië ten goede zal komen. Aan mijn Vaders trouwe hand loop ik met gesloten ogen naar het onbekenden land.

4 Hier nog wat dank- en gebedspuntjes. Dankpunten Dank God dat ik veilig ben aangekomen in LWV. Het is toch een hele reis en alles is heel vlot verlopen. Geen problemen op de luchthaven, geen problemen met het visum, geen problemen met de bus, Het was een gezegende reis. Dank God dat ik me hier goed kan aanpassen. Mijn lichaam kan de verandering van klimaat, voeding en dagritme tot nu toe heel goed aan. Ik ben nog heel gezond. Dank God voor al de vrienden die ik hier heb en dat ik me hier zo thuis en welkom voel. Ik zit hier echt op mijn plaats en geniet van elk moment. (zelfs de momenten dat ik ergens in een donker kot verf van de grond zit te krabben samen met spinnen en andere insecten zo groot als mijn hand :p) Dank God voor alle sponsors die ik al heb en die het mogelijk maken dat ik hier dit fantastisch werk kan doen. Dank God voor alle zegenen die ik over het hoofd zie en ik als vanzelfsprekend acht terwijl die dat dikwijls helemaal niet zijn. Gebedspunten: Bid voor mijn gezondheid. Veel westerse mensen worden hier na enkele weken voor de eerste keer ziek. Bid dat ik gezond mag blijven. Bid voor al het geregel i.v.m. waar ik ga wonen en welke klassen ik ga lesgeven en welke andere taken ik nog krijg. Dat ik echt mijn plaatsje mag vinden in het dorp. Bid dat ik dicht bij God mag blijven en zo steeds weer zijn stem kan verstaan zodat ik weet waar Hij mij wilt gebruiken. Bid voor de visie die ik heb voor het jongerenwerk. Dat ik het bij God kan brengen en het samen met Hem kan uitwerken en dat ik daarna ook de ruimte krijg om samen met de jongeren aan de slag te gaan. Bid voor heel het dorp. Dat het omringd mag zijn met engelen en dat alles wat hier wordt ondernomen, gezegend mag zijn.

Voor de rest zijn we nu volop bezig met de voorbereidingen voor Kerst en nieuwjaar. Overal hoor je groepjes kerstliedjes oefenen en dansjes voorbereiden.

! Ik vier hier dus een warme en zonnige Kerst. Bij jullie is het waarschijnlijk koud en misschien wel wit :D Dat was zo n beetje wat ik jullie wilde vertellen deze keer.

5 Voor de rest zijn we nu volop bezig met de voorbereidingen voor Kerst en nieuwjaar. Overal hoor je groepjes kerstliedjes oefenen en dansjes voorbereiden. Er staat ook een kerstboom in het hoofdgebouw (TC) en de tieners die in het huis in Nanga Pinoh wonen, zijn nu ook in het dorp. Lekker gezellig dus. Selamat hari natal dan tahun baru!! Ik vier hier dus een warme en zonnige Kerst. Bij jullie is het waarschijnlijk koud en misschien wel wit :D Dat was zo n beetje wat ik jullie wilde vertellen deze keer. Kort samengevat: Het gaat hier heel goed en ik ben blij hier te zijn. God is bij me en eerlijke gezegd mis ik jullie nog niet zo hard. Groetjes uit het verre, warme, droge Borneo Liesje Deding, een van mijn leerlingen. Sumi, mijn beste vriendin hier, en ik.

Vergelijkbare documenten

The Lake - augustus/september 2018

The Lake - augustus/september 2018 Lieve mensen, Wat een bijzondere tijd hebben we hier in Zambia. We gaan nog een aantal dagen genieten van het Zambiaanse leven en dan gaan we weer richting Zuid-Afrika.